محمد حسين بزي ديوان سوم خود را
تحت عنوان "اغاني قونيه" منتشر كرد.
دكتر محمد حسين بزي بعد از ديوان
اولش "غزل و مسلح "و ديوان دومش "مرايا الشمس" ديوان سومش را تحت عنوان اغاني قونية منتشر كرد
ديواني كه از نشر دارالامير بيروت منتشر شده ١٢٠ صفحه است در قطع متوسط، كه البته با متني از جلال الدين رومي شروع شده است ( بعنوان مقدمه)
شاعر ديوان خود را به سه قسمت تقسيم كرده است.
قسمت اول براي شعر عمودي، قسمت دوم براي شعر تفعيلية، و اخرين قسمت جهت قصايد آزاد.
ديواني كه از قونية - شهر مولانا جلال الدين رومي و خاستگاه صوفيان - گرفته شده است مشعلي است كه در آن آتش شعر ميان مولانا و شمس تبريز زبانه ميكشد؛ همچنين شرح حال حلاج نيز در اين ميان در بسياري از قصيده ها هست.
چنين نگاشته است محمد حسين بزي در قصيده "النشور":
لكِنَّكِ أَنْتِ
هَزَمْتِ بِمَا هِيَ أَنْتِ
وَذا نَبْضِي يَتَبَدَّى مُعْتَرِفاً
وَسَأَعْتَرِفُ ...
مَعَ شَمْسٍ تُبْدِعُ نَصْراً
في كَوْمَةِ أَحْلامٍ تَتَأَلَّه فيَّ..
وتَنْجَرِفُ ....
هَدَرُوهُ الآنَ دَمِي
ما هَمَّ
وَفَوْقَ صَليبِي فَلْأُحْرَقْ
لكِنَّ رَمادِي
صَفْوَةُ خَلْقِي القادِمِ
هذي
بَدْءُ أَساطير نُشوري.
|